Uitgenodigd door het ICC om iets te doen in Antwerpen, reageert Matta-Clark enthousiast: in zijn eerste antwoordbrief vraagt hij alleen een plek, de rest doet hij zelf wel. In die brief van 28 juli 1976 aan Florent Bex vat hij – in zijn enthousiasme - aanpak en inzet van de anarchitectuur prachtig samen: ‘Mijn aanpak bestaat erin te werken met al wat mogelijk is en daarbij ons idee van het mogelijke rekbaar te maken. Ik gebruik het stedelijk weefsel in zijn ruwe, verlaten staat en transformeer ongebruikte structuren of ruimten in gerevitaliseerde plaatsen. De feitelijke ruimte in zijn uiteindelijke stadium, is de ‘tentoonstelling’ en ze zal hopelijk een eigen leven leiden binnen de gemeenschap.’
En zo geschiedde: uit verschillende voorstellen kiest Matta-Clark een leegstaand kantoorgebouw aan de Ernest van Dijckkaai, omdat het zo centraal gelegen is en een toeristische trekpleister is. Na jarenlang in Amerika in achterstraten en verlaten zones van de stad of buitenwijken te hebben gewerkt, krijgt hij in Europa de kans (in Parijs en Antwerpen) om in het centrum van de stad aan de slag te gaan, zodat zijn ‘performance’ (het maken van de cutting) veel zichtbaarder wordt.

Meer weten? Klik hier voor meer info omtrent de historiek van het project, het verloop van het project en de afbraak.