M HKA kreeg in 2005 de collectie van De Stichting Beeldende Kunst Middelburg (SBKM - De Vleeshal) – een kleinere instelling met een voorgeschiedenis verwant aan het Internationaal Cultureel Centrum (ICC) – in langdurig bruikleen.

SBKM bouwde in de jaren 1990 onder impuls van Lex ter Braak een ambitieuze collectie van hedendaagse beeldende kunst op bestaande uit een 200-tal kunstwerken van 70 verschillende kunstenaars en samengesteld volgens enkele inhoudelijke lijnen: ontwikkelingsgericht, radicaal internationaal, met een voorkeur voor ensembles die een complex beeld van een kunstenaar ophangen. Deze collectie was bestemd voor een nieuw voorzien museum, met als werktitel Museum IX/13. De collectie betreft twee blokken, enerzijds landelijke en lokale kunst uit de BKR-regeling, anderzijds een aanzet tot een radicaal internationale collectie hedendaagse kunst, met enkele grote ensembles van een beperkt aantal kunstenaars (met o.a. Jimmie Durham, Nedko Solakov, Suchan Kinoshita, Cameron Jamie, Pippilotti Rist en Job Koelewijn), maar te weinig om er zonder doorgedreven verdere collectie-uitbouw een lokale werking mee te kunnen opzetten. De stad Middelburg besliste om dit museum niet te bouwen en deze collectie niet verder te zetten. De aanzet van collectievorming had daardoor zijn mogelijke context en zichtbaarheid verloren en bezwaarde de werking van de Stichting Beeldende Kunst Middelburg, voor wie de collectie een opslagkost en beheersvraagstuk was geworden. Gezien de nauwe historische banden tussen Middelburg en Antwerpen, het collectieprofiel van het M HKA en het feit dat Bart De Baere lid was van de adviescommissie bij de samenstelling van de collectie, werd ze aan het M HKA in langdurige bruikleen gegeven. M HKA bezorgde deze collectie terug een publiek bestaan door de kunstwerken te valoriseren in zijn collectietentoonstellingsbeleid.